พะยอม
นิราศพระบาท : สุนทรภู่
|
 ชื่ออื่นๆ | : | พะยอมดง สุกรม |
| ชื่อพฤกษศาสตร์ | : | Shorea roxburghii G. Don |
| วงศ์ | : | DIPTEROCARPACEAE |
พะยอมเป็นไม้ต้นสูงถึง 15-30 เมตร เปลือกต้นสีเทาเข้ม แตกเป็นร่อง เนื้อแข็ง สีเหลืองอ่อน ใบ เดี่ยว ออกสลับ รูปขอบขนาน โคนมน ปลายมนหรือเป็นติ่งสั้นๆ ขอบเป็นคลื่น ผิวเกลี้ยง เป็นมัน ดอกช่อ ขาวแกมเหลืองอ่อน กลิ่นหอมออกเป็นช่อใหญ่ตามกิ่งและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนเชื่อมติดกัน กลีบดอก 5 กลีบ เรียงเวียนกัน ดอกดก มักออกเต็มต้น ผล รี กว้างประมาณ 1 เมตร ยาวประมาณ 2 เมตร กลีบเลี้ยงเจริญเป็นปีกยาว 3 ปีก ปีกสั้น 2 ปีก คล้ายผลยาง ออกดอกเดือน พฤศจิกายน- ธันวาคมการขยายพันธุ์ เพาะเมล็ด ประโยชน์ กินแทนหมากและใช้ฟอกหนัง เนื้อไม้แข็งใช้ก่อสร้าง ดอก แก้ลม ลดไข้ บำรุงหัวใจ เปลือกต้น แก้ท้องเดิน ท้องร่วง ลำไส้อักเสบ ใส่เครื่องหมักดองเพื่อกันบูดในน้ำตาลสด ถิ่นกำเนิด อินเดีย พม่า ภูมิภาคอินโดจีน มาเลเซีย พะยอมขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้งและชื้น ตลอดจนป่าดิบแล้งทั่วไป ชอบดินร่วนปนทรายที่มีอินทรีย์วัตถุสมบรูณ์ ทนต่อความแห้งแล้งและแสงแดดจัด
อ้างอิง https://xiumintra.wordpress.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น